اشعار دانشجوی شهید، "رضا حاجی بهرامی"
پنجشنبه, ۱۳ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۳۰
نوید شاهد _ یازدهم آذرماه، چهل و دومین سالگرد شهادت شهید دانشجو "رضا حاجی بهرامی" است. از این رو سایت نوید شاهد تهران بزرگ، قصد دارد طی پرونده‌ای به مناسبت روز دانشجو به معرفی شهدای دانشجو در قالب زندگینامه، وصیتنامه، آلبوم تصاویر، اسناد و غیره بپردازد. در ادامه اشعار شهید حاجی بهرامی را می‌خوانید.
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید "رضا حاج بهرامی"
بیست و پنجم آذر ماه سال ۱۳۳۴ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش قربانعلی
نام داشت. او دانشجوی رشته صنایع در دانشگاه علم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وصنعت بود. او که
از شهدای دانشجو، انقلاب بود. یازدهم آذر ماه سال 1357 اوایل انقلاب، که
مصادف با اول محرم بود، در تظاهرات عليه رژيم شاهنشاهی در محله سرچشمه
تهران به شهادت رسید. پایگاه خبری نوید شاهد تهران بزرگ به مناسبت روز
دانشجو در ادامه اشعار این شهید دانشجو را برای علاقه مندان منتشر
می‌کند.
اشعار شهید رضا حاجی بهرامی:
شب از غروب سحر تارم کبود
نقاش صبح رنگ شب از آسمان زدود
بگریخت از شراره شرق غبار شب
چون از لهیب شعله آتش غبار دود
چون از لهیب شعله آتش غبار دود
خون شفق دمید به رخسار پاک صبح
گفتی که روی تو به ناخن یکی شکُند
گفتی که روی تو به ناخن یکی شکُند
رنگ شفق زخون شهیدان راه حق
بس نقش انقلاب که بر آسمان نمود
بس نقش انقلاب که بر آسمان نمود
کنی کنار خیمه خاموش آسمان
آتش فتاد و سوخت در آن خیمه هرچه بود
آتش فتاد و سوخت در آن خیمه هرچه بود
بادی غریب آمد و عطر بهشت را
در موج پرنیانی باد سحر قرود
در موج پرنیانی باد سحر قرود
خورشید صبح خنده زد و موج ناز او
از نخلهای سر به فلک بوسه ها ربود
از نخلهای سر به فلک بوسه ها ربود
نوری زعرش همچو نگاه فرشتگان
آمد به سوی خانه شیر خدا فرود
آمد به سوی خانه شیر خدا فرود
در خانه علی که جهان همچو او نزاد
بر فصل انقلاب جهان چشم برگشود
بر فصل انقلاب جهان چشم برگشود
در پهن دشت خطّه وادی حجاز
آن انتظار خسته هستی دگر قنود
آن انتظار خسته هستی دگر قنود
پنداشتی که جمله ذرات این جهان
خواندند در مبارکی مقدمش سرود
خواندند در مبارکی مقدمش سرود
این است آن شکوفه شاداب انقلاب
که امروز شکفته از او گلشن وجود
که امروز شکفته از او گلشن وجود
این است آن وظیفه آزادی جهان
که آزادگی نبود اگر نهضتش نبود
که آزادگی نبود اگر نهضتش نبود
این است آن خرابگر کاخهای ظلم
کز پرده های جهل بدرید تار و پود
کز پرده های جهل بدرید تار و پود
این است آن که ؟ انقلاب را
افراشت جاودانه بر این گنبد کبود
افراشت جاودانه بر این گنبد کبود
این است آن دلاور ستوه کربلا
مردی که همتش نتواند خرد ستود.
مردی که همتش نتواند خرد ستود.
انتهای پیام/
نظر شما
