شهیدی که از پدرش طلب آمرزش کرد
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید "جعفر اکبری تیرآبادی" ششم اردیبهشت ماه سال 1336 تبریز دیده به جهان گشود. پدرش میرزاعلی مادرش خدیجه نام داشت. او که تحصیلاتش را تا مقطع پنجم متوسطه قدیم ادامه داده بود بود و در کمیته انقلاب اسلامی عضو بود. مبارزات شهید در نشر افکار اسلامی و پخش اعلامیه های امام خمینی، شرکت در جلسات و سخنرانی بود. و در پنجم بهمن ماه سال 1357 در راه مبارزه برای پیروزی انقلاب اسلامی به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرا آرام گرفته است.
«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیله الله امواتاً بلاحیاء عند ربهم یرزقون. و اینگونه فکر می‌کنید که آن‌هایی که در راه خدا کشته شده اند (شهدا) مردگانند؛ بلکه آنها زنده اند و در نزد خدا روزی می‌خورند.»
«با حمد و سپاس ایزد متعال که اولِ الاوین و آخرِ الاخرین است. درود و سلام خداوند بر پیغمبر رسول الله محمد خاتم انبیا (ص) و سلام و درود بر اولیاء الله.
الهی تو را شکر می‌کنم تا نیک بخت و کامیاب شوم و با شهدایی که در راه رضا و خشنودی تو قدم برداشتن، همخوانه شوم.
الهی حمد و ثنایم را بپذیر و جرائم و گناهانم را بپذیر و دریچه مغفرت و رحمت را به روی من باز کن و حال و مضطرب و پریشانم را به جوار رحمت خود به سوی بهشت راهنمایی کن.
سلام و درود بی کران به رهبر عزیزمان امام خمینی. که همیشه از برکت و وجود چنین نائب بر حقی که راه ضلالت و گمراهی و فسق و فجور را به روی ما بست و رهنمود ما به سوی شهادت و سعادت دنیا و آخرت شد.
بعد از شهادتم اشک نریزید
در ابتدا سلام بر تو ای مادر مهربانم ای مادر رنجدیده و غم پرورم. سلام مرا بپذیر و مرا حلال کن. مرا حلال کن ای مادری که حتی نتوانستم ذره‌ای از محبت های تو را جبران کنم.
و در شهادتم مادرم گریه مکن که تو باید افتخار کنی که فرزندت را در راه خدا به این مقام والا رسیده و من هم افتخار می‌کنم که در دامن همچو مادری پرورش یافتم و به این مقام بزرگ نائل گشته‌ام.
مادرم مبادا روحیه خود را ببازی و دشمنان اسلام را شاد کنی و تا آنجا که می‌توانی از اسلام و انقلاب و امنیت دفاع کنید تا چشم دشمنان اسلام کور شود.
مبادا تو برای شهادت من اشکی بریزی. پدر نمی‌گویم برایم اشک نریز برای گناهانم گریه کن آری پدرم در نمازهایت برای طلب مغرفت برای گناهم در پیشگاه خدا گریه کن. باشد که خدا گناهان کثیر مرا ببخشد.
مادران عزیز ماه مبارک رمضان را به غنیمت شمارید و نهایت فضل، برکت و استفاده از این ماه خدا را ببرید که من در این ماه مبارک راه را یافتم. و به این راه و صراط مستقیم از دل و جان ایمان پیدا کردم و قرآن را از یاد مبرید.
برایم طلب آمرزش کنید
از شما می‌خواهم برای آمرزش گناهانم دعا کنید. و از خدای متعال برایم طلب مغفرت کند و برای گذشته تار و سیاه شده از گناهانم طلب آمرزش کند.
و تو ای خواهرم زینب وار زندگی کن و کودکانی حزب اللهی تربیت و تعلیم بده و برای من نیز دعا کن و در شهادتم گریه مکن و لباس سیاه مپوش که زندگی جاوید یافته ام.
و در آخر از همه می‌خواهم که مرا حلال کنند. من از خودم نا امیدم ولی به فضل بیکران خدا هم نا امید نیستم و امید به دیدار و وصال محبوبم بستم. و شور و شوقی در من ایجاد شده که سبقت در شهادت را در دل و حزون پرگناهم به وجودآورده است.»
انتهای پیام/
