پیرانشهر پیکر نحیفش را در آغوش کشید

به گزارش نوید شاهد همدان، بسیجی شهید امیر جعفری میهمله علیائی از خلیل شهیدان سرافراز جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس در ۱۴ تیرماه سال ۱۳۴۹ در روستای میهمله علیا از توابع شهرستان بهار در دامان پدر و مادری مسلمان و متدین به دنیا آمد. پدر گرامی شهید به شغل کشاورزی مشغول بود و با زحمت و رنج بی شمار می‌توانست هزینه‌های زندگی را تأمین نماید.
شهید در روستای میهمله علیا آموزش‌های اولیه زندگی را در دامان پدر و علی الخصوص مادر گرامیش فرا گرفت و سپس با شور و شوق فراوان برای باسواد شدن در مدرسه شهید بهرامی روستا ثبت نام کرد. سال‌های دوران ابتداییش مصادف شد با تحول و دگرگونی تاریخ ایران که از تاریخ شاهنشاهی دوهزار و پانصد ساله به تاریخ انقلابی و اسلامی تغییر یافت و حالا در راس مملکت یک روحانی عادل و فقیه وجود داشت که برای دگرگونی حال مردم قیام کرده بود و دغدغه مردم داشت.
شهید امیر جعفری دارای صفات بارزی بود که در زادگاهش او را به نیکی یاد می‌کردند. بسیجی دوست داشتنی روستا که از نوجوانی اهل نماز و روزه بود و به فرایض خود اهمیت می‌داد برای اولین باری که می‌خواست به جبهه برود از نظر سن و جثه خیلی کوچک بود او را راه نداده بودند به شناسنامه اش دست برده بود و فهمیده بودند با خنده به او گفته بودند گیریم شناسنامه ات را درست کردی هیکلت را چه گونه می‌خواهی درست کنی.
بسیجی سرافراز امیر جعفری شوق خدمت در بسیج و غیرت ایرانی و انقلابی اش عاقبت او را در سال ۱۳۶۵ که تازه وارد ۱۶ سالگی شده بود با خیل بسیجیان به منطقه اعزام کرد. او در لشگر انصارالحسین (ع) عاشق جنگ و نبرد شده و روز‌های عشقبازی اش شروع شده بود و جبهه دل از کفش ربوده و زیبایی هایش او را عاشق کرده بود تا این خاک شهید پرور نردبانی برای عروج آنان شد و دریچه‌ای از آن به آسمان گشودند.
مهاجر الی الله لشگر انصارالحسین (ع) که هوای کوچ عاشقانه اش او را از روستای میهمله تا ارتفاعات صعب العبور پیرانشهر و حاج عمران کشانده بود در کربلای ۲ آئینه تمام نمای اخلاص بسیجیان گردید و با شور مستانه اش به استجابت دعای «اللهم الرزقنی شهادت فی سبیلک» رسید و در تاریخ دهم شهریور سال ۱۳۶۵ در عملیات پیروز کربلای ۲ در حاج عمران به کربلائیان تاریخ پیوست و از یاران عاشورائی اباعبداله الحسین (ع) گردید که در هر عصر عاشورائی و در هر سرزمینی کربلائی است.
پیکر مطهر نوجوان بسیجی که در راه معرفت ره صد ساله را عاشقانه طی کرده بود تا سال‌های سال غریبانه در خاک غریب حاج عمران خفته بود تا عاقبت در سال ۱۳۷۹ پیکر مطهر ایشان توسط کمیته جستجوی مفقودین کشف و استخوان‌های زخم خورده از بیداد ظالمان متجاوزان این شهید در میان استقبال پرشور امت حماسی تشییع و به آغوش خاک سپرده شد.