بمباران - صفحه 4

بمباران

شهید جبهه صنعت:

شهادت درک خاص ،نقش خاص ، فلسفه خاص و هدف خاص خود را دارد

شهید "محمد تیموری ارخلو" در وصیت نامه اش نوشت: شهادت يك حكم مستقل است نه حالتي فردي كه ممکن است در یک مجاهد پيدا شود. نقش خاص و فلسفه خاص و هدف خاص خود را دارد، مسئله تنها كشته شدن نيست، شهادت یک انتخاب است.

شهید بمباران تاسیسات نفتی گچساران:

درس بخوانید تا از بیگانه بی نیاز شویم

اگر می خواهید از شر خارجی ها خلاص شویم باید شبانه روز تلاش کنیم و بچه هایمان را وادار به درس خواندن کنیم تا خودشان کارشناس تر از خارجی ها شوند.

گذری به زندگی شهید "طاهر کرمی ارجلو"

پدر هشت فرزند از همسرش چه خواست؟

از همسر عزيزم مي‌خواهم كه زينب وار پيام مرا به بچه‌هايم برساند و براي درس خواندن آنها كوتاهي نكند.

زندگینامه

خرداد خونین بانه/ نگرشی در زندگینامه دانش آموز شهید یادگار شریفی

از چند روز قبل،مدام درباره جبهه و جنگ حرف می زد.از شهادت و جانبازی سوال می کرد.انگار به او الهام شده بود که چند روز بیشتر در این دنیا مهمان نیست...

شهدای خرداد

مختصری از زندگینامه شهید حسین فتاحی راد

شهيد در سال 1342 در روستاي سواري در خانواده مذهبی ديده به جهان گشود.

زندگینامه

خرداد خونین بانه/ نگرشی به زندگی پیشمرگ کردمسلمان شهید مجید احمدپور

در سال 1359 جزو اولین کسانی بود که به عنوان پیشمرگ کُرد مسلمان در گردان ضربت که مسئولیت آن را شهید حاج کریم ابراهیمی عهده دار بود سازماندهی شد...

زندگي نامه شهیده حوريه جعفري

حوريه جعفري فرزند عباس و طيبه جعفري در سال 1313 در روستاي آق بلاغ در خانواده اي مذهبي و متعهد بدنيا آمد.

یادمان سی و دومین سالروز شهادت 70 دانش آموز زنجانی

قصه پُر غصه شهادت بچه های مدرسه بینش زنجان در بمباران هوایی بهمن ماه 1365

رحیم حاج میری در خاطرات خود از روزهای بمباران مدرسه کوچه بینش چنین روایت می‌کند: هر کس به سمتی می‌دوید تا از اقوام خود خبری به دست آورد. دوچرخه کبوتر نشانم را برداشته و در میان همهمه‌ی مردم به سمت دودی که از انفجار برخواسته بود راهی شدم.

خاطرات "بچه‌های کوچه بینش" بازگو می‌شود

صبح خاطره «بچه‌های کوچه بینش» صبح روز دوم بهمن ماه 97 همزمان با سالروز واقعه بمباران ‌های مراکز آموزشی و مسکونی سال 1365 برگزار می‌شود.

«پناهگاه بی پناه»؛ خاطرات تلخ یک پرستار از بمباران وحشتناک پارک شیرین کرمانشاه

فرمان جلیلیان، از پرسنل اتاق عمل بیمارستان 520 ارتش می گوید: زخمی زیادی را به بیمارستان آورده بودند. جوانی بود که دو دست و دو پایش را قطع و چشمش را هم تخلیه کردیم. تمام بدنش از بین رفته بود. نمی شد کاری برایش کرد اما ما تلاشمان را کردیم. شکم و قلبش زیاد آسیب ندیده بود، اما دست ها و پاهایش نابود شده بودند.

کاری از بنیاد شهید و امور ایثارگران استان البرز؛