گفتوگو با جانباز ۷۰ درصد «پروانه کریمی فرد»
«پروانه کریمی فرد» میگوید: هیچوقت آن لحظه را فراموش نمیکنم. ظهر بود، صدای آژیر و هواپیما میآمد، دلشوره داشتم. بچهی دو سالهم رو بغل گرفته بودم که یهدفعه صدای وحشتناک انفجار پیچید. بمب خوشهای به پشتبام خانهام خورد. همانجا جلوی در، وقتی فقط چند قدم از آشپزخانه فاصله داشتم، موج انفجار منو زد زمین. بچه تو بغلم بود، فقط خدا خواست که آسیبی به آن نرسداما من همونجا مجروح شدم.