مختصری از زندگینامه شهید والامقام منصور معظمی مقدم

زندگینامه

نام و نام خانوادگی: منصور معظمی مقدم   نام پدر: عزت الله

محل تولد: تهران                                   تاریخ تولد: 1346

میزان تحصیلات:دانشجو               تاریخ شهادت: 24/10/65

منصور معظمی مقدم در سال 1346 چشم به جهان گوشد و بعد از طی مراحل مقدماتی تحصیلی وارد هنرستان فنی کارآموز شد. در همین زمان بود که برای اولین بار عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد درحالی که حدود 15 یا 16 سال بیشتر سن نداشت. از آن زمان به بعد همه ساله حدود 3 ماه از سال تحصیلی را در جبهه به سر می‌برد با وجود این هرسال جزء فارغ‌التحصیلان ممتاز هنرستان بود. شهید منصور در سال 1365 با رتبه شاگرد اولی از هنرستان فنی کارآموز فارغ‌التحصیل شد و در همان سال دررشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شد. وی درحین تحصیلات نهایی خود عاقه شدیدی به شخصیت و کتابهای شهید محراب آیت الله دستغیب پیدا کرد و به طرزی عجیب این گونه کتابها در روحیه آن شهید عزیز تاثیر گذاشت. مناجاتهای دست نوشته آن شهید والامقام هم الهام گرفته از این کتابها می‌باشد. آن شهید بزرگوار در یکی از این نوشته‌ها چنین بیان می‌کند. «..... خداوندا زنده هستم به امید لحظه‌ای که شهید باشم نمی‌دانم که به چه صورت از درگاهت شهادت را ندارم زودتر بمیرم تا گناه کمتر بکنم.....» ترس از خداوند و خلوص را آنچنان در نوشته های آن شهید عزیز می‌توان ملموس یافت که انسان را به تفکر وا می‌دارد. آن شهید والامقام با چنین روحیه‌ای جهاد علیه دشمنان خدا را در جبهه‌های جنگ آغاز کرد و سرانجام در عملیات مقدس و غرور آفرین کربلای 5 هنگام وضو گرفتن و ادای فریضه نماز بر اثر ترکش گلوله خمپاره به ناحیه سرش وضوی خون ساخت وعاشقانه به دیدار حق شتافت. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

شرکت در نماز جماعت- شرکت در نماز جمعه – شرکت در مراسم عزاداری ائمه اطهار- شرکت در دعاهای روح بخش کمیل و توسل- شرکت پیوسته و مداوم در مراسم زیارت عاشورا و .... شرکت فعال در راهپیمائیهای مردمی- حضور فعال در جبهه های نبرد- حضور فعال در بسیج و ..... کسب رتبه اول در اخذ دیپلم متوسطه- کسب رتبه 218 در کنکور سراسری و پذیرفته شدن دررشته مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر .... شهید منصور، بسیار مهربان و باگذشت بود نسبت به پدر و مادر خواهران و برادران خود با احترام فراوان رفتار میکرد شخصی فروتن ومحجوب بود ودرمحل زندگی زبانزد خاص وعام بود و .... ارادت قلبی خاصی به شهید بزرگوار دستغیب داشت کتابهای بسیاری از ایشان مطالعه کرد بصورتیکه اثر اخلاقی زیادی براین شهید به جای گذاشت.

فرازهائی از وصیت نامه: و هر تیری که از سلاح دشمن شلیک می‌شود تا بر بدن من فرود آید به آن راضیم و آنرا با جان و دل پذیرا می‌باشم زیرا شهادت را سعادت می دانم و این تازه آغاز زندگی و تولد دوباره من است و با شهادتم در جهانی چشم می‌گشایم که خداوند وعده آنرا به بندگانش بشارت داده است و واقعاً که شهادت خوش سعادتی است ولیکن با همه این صحبت ها شهادت هرگز برای من و همرزمانم هدف نبوده و نیست. هدف از پیکار با دشمنان خدا و کشتن آنان برای ما شهادت نیست بلکه هدف اصلی ما تنها ادای تکلیف الهی است که بر دوش فرد فرد هر مسلمانی واجب است و آن مبارزه و جنگ خستگی ناپذیر تا براندازی کل فتنه در عالم است. همان زمان شهید منصور نقل می‌کنند که چند روز قبل از شهادت ایشان با سوز خاصی زیارت عاشورا را می‌خواندند و صبحی نمی‌آمد که ما صدای زیارت عاشورای شهید منصور را نشنویم.