شهید "غلامرضا توکلی" : من امانتی بیش نیستم
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید غلامرضا توکلي، بیستم خرداد 1325 در شهرســتان خاش چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش ربابه نام داشــت. تا پایان دوره کارشناسی ارشد در رشــته علوم و فنون نظامي درس خواند. به عنوان درجه دار ، در فکه ارتش در جبهه حضور یافت. ششــم مهــر 1359 توسط نیروهاي عراقي به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
سرهنگ دوم شهید غلام رضا توکلی، پس از گذراندن دوران طفولیت به مدرسه رفت. با اخذ دیپلم متوسطه در آزمون دانشکده افسری پذیرفته شد و به تحصیل در علوم نظامی، رسته زرهی، اشتغال یافت.پس از فراغت از تحصیل و طی دوره مقدماتی زرهی، خدمت رسمی خود را در یگان های ارتش آغاز نمود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشكيل ارتش مكتبي در ایران، او نیز با انگیزه ای مضاعف به خدمت ادامه داد و با آغاز جنگ تحمیلی به لشگر 37 زرهی انتقال یافت.
همیشه می گفت من در این مدت از بیت المال تغذیه کرده ام و باید به وطنم خدمت کنم تا وجدانم راحت باشد. سپس رو به خانواده کرد و گفت اگر من شهید شدم برایم حجله بگذارید ولی سیاه نپوشید. گریه نکنید، زیرا که دشمن خوشحال می شود؛ اما مادرش رو به او کرده و گفت رضاجان این حرف ها را نزن انشاءالله که با پیروزی کامل و سلامتی برمی گردی.
بعد از آن مادر را بغل کرد و بوسید و به او گفت اگر من تا یک ماه دیگر برنگشتم بدان که شهید شدم و به آروزیم رسیده ام. من امانتی ای بیش نزد شما نیستم. سپس خداحافظی کرد و رفت.
در گردان تخریب و خنثی سازی مین به فعالیت پرداخت و در عملیات والفجر چهار، در منطقه عملیاتی فكه پس از بمباران هوایی دشمن بعثی دیگر از او اثری دیده نشد. پیکرش مدت ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص به خانواده اش تحویل داده شد.
