بعد از شهادتم، با صبر و بردباری برای اسلام وزنه‌ای باشید
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید مجتبی برقی نهم خرداد ماه سال 1336 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش ابوالقاسم و مادرش حکیمه خاتون نام داشت. پس از حضور در جبهه بیست و نهم مرداد ماه سال 1360 به شهادت رسید. پیکر این شهید والا مقام در بهشت زهرای تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
فرازی از وصیت نامه شهید:
دلم تنگ است و مى خواهم دلم را بشكافم و بگشايم. پروردگارا! تو خود بهتر مى دانى آنچه را كه حتى خود ما نمى دانيم، سپس درد دل فقط و فقط با تو و تنها تو. خداوندا! دست هايم را بگير كه اشک هايم ياريم نمى كنند.
خدايا! اگر تو را نداشتم ،چه داشتم؟ مى خواهم كه تو را سپاس بگويم. شهادت مى خواهم كه مرا در چشمه سرخ رنگ خود شستشو دهد كه سخت به آن نيازمندم، خودم و خانواده ام را به تو مى سپارم.
حمد و سپاس خدایی را که نعمت بزرگی چون شهادت را نصیب این بنده روسیاه و گنهکار خود نمود و مرا به تنها آرزوی قلبیم رسانید. جهاد در راه خدا را با بینائی کامل انتخاب نمودم حضرت حق منت نهاد و شرافت و عزت را نصیبم نمود.
عزیزان من، حال که در ظاهر در میان شما نیستم و برای آنکه بدانید که در مورد بازمانده‌ها و بازماندگانم چه باید بکنید سفارشاتی را در ذیل می آورم باشد که با توکل به خداوند منان این سفارشات را به مرحله تحمل درآورده و موجبات شادی روح مرا که به لطف خدا ناظر بر اعمل هستم فراهم گردانید.
امیدوارم که لطف خداوند شامل حال همه شما عزیزانم باشد و با صبر و بردباری وزنه‌ای باشید برای اسلام. در خاتمه از تمام افراد خانواده، دوستان، فامیل، همسایگان و همکاران حلالیت میطلبم و امیدوارم که اگر بدی از من دیده‌اند به بزرگواری خود حلالم نمایند و همینطور مادر عزیزم که همیشه مدیون او هستم و بوده‌ام و هیچ وقت زحمات او را در مورد خودم فراموش نمی‌کنم و هیچ وقت نتوانسته‌ام ذره‌ای از دریای بیکران زحماتش را پاسخگر باشم و امیدوارم که مرا حلال نماید و زحماتش را بر من ببخشد. مادر جان برایم نماز بخوان و دعا کن که خداوند رحمتش را شامل حال من نیز بکند. والسلام علی من اتبع الهدی.
1360/05/20
انتهای پیام/
