همیشه خود را مدیون شهدا میدانست
شهید داود جعفری در سال 1341 در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان هشترود دیده به جهان گشود شهید جعفری از همان دوران نوجوانی علاقه زیادی به ائمه اطهار داشت او دوران ابتدایی را در روستا درس خواند و پس از پایان دوران ابتدایی به همراه خانواده به تهران عزیمت نمودند و برای این که مخارج تحصیل خود را تهیه کند در مدارس شبانه به ادامه تحصیل می‌پرداخت و روزها در یکی از مراکز خدمات رادیو مشغول به کار می‌شد تا اینکه وارد دبیرستان شدند و پس از ورود به دبیرستان با چند تن از دوستان خود در سال 1356 به مبارزه با رژیم پهلوی می‌پرداختند و تا اینکه در سال 1357 انقلاب به رهبری امام خمینی پیروز شد و امام (ره) به تشکیل سپاه پاسداران دستور دادند و شهید جعفری هم به استخدام سپاه درآمد و پس از شروع جنگ تحمیلی به مناطق جنگی اعزام گردید و در لشگر 27 رسول الله در قسمت تبلیغات عقیدتی – سیاسی مشغول بود تا اینکه در اسفندماه سال 1362 در عملیات خیبر به درجه رفیع شهادت نایل آمد و در اسفندماه سال 1374 به میهن اسلامی رجعت نمودند.
شهید داود جعفری به هیچ عنوان نماز جمعه را فراموش نمی‌کردند.شهید جعفری بسیار دلسوز و برای شهدا بسیار ارزش قائل می شدند و همیشه خود را مدیون شهدا میدانستند.
شهید داود جعفری با توجه به اینکه فرزند بزرگ خانواده بود حکم پدر را برای تمامی خانواده داشت و همیشه به خواهرانشان توصیه میکردند که همیشه حجاب خود را رعایت کنند و تا خون شهیدان پایمال نشود و به برادرهای خود تذکر می‌دادند که خوب درس بخوانید تا در آینده فرد موثری برای انقلاب باشید و یکی دیگر از وصیتهای شهید داود جعفری این بود که همیشه نماز اول وقت را بجا آورید و در دعاهایتان امام خمینی (ره) را فراموش نکنید.
یکی از خاطرات مادر شهید این بود که نقل می‌کند شهید داود جعفری هیچ وقت به مادرش اجازه نمی‌داد که لباسهایش را بشوید و همیشه خودش لباسهایش را می‌شست.
