مروری بر زندگی شهید «مسعود عقیلی آشتیانی»
پنجشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۰۸:۴۰
او در کودکی به نماز خواندن و روزه گرفتن بسیار عشق می‌ورزیدشهید مسعود عقیلی آشتیانی فرزند حسن، متولد فروردین ماه 1349 در جنوب تهران می باشد. تا دوم راهنمایی تحصیل نمود و راهی جبهه شد. سرانجام در خرداد ماه 1367 بر اثر اصابت ترکش به درجه شهادت نائل آمد.
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید مسعود عقیلی آشتیانی در تاریخ یکم فروردین 1349 در شهرستان های استان تهران در خانواده مذهبی چشم به جهان گشود. پدرش حسن، کارمند راه آهن بود و مادرش مولود نام داشت. او در کودکی به نماز خواندن و روزه گرفتن بسیار عشق می‌ورزید و هیچ موقع واجباتش ترک نمی شد و نیز دیگران را به عمل کردن به آنها تشویق می‌کرد. دوره ابتدایی را طی کرد و تا کلاس دوم راهنمائی درس را ادامه داد و چون علاقه چندانی به درس خواندن نداشت و علاقه بسیار زیادی به کشور و رهبر و دین خود داشت راهی جبهه شد.
شهید مسعود قبل از رفتن به جبهه در بسیج مساجد مخصوصاً مسجد حجت درمحله خود به خدمت داری مشغول بود. چه زمستان و چه تابستان، شبها با نگهبانی به این کار اشتغال داشت. شهید عقیلی مدت هفت ماه به ارتش جمهوری اسلامی (نیروی دریایی) رفت. او می‌گفت نمی‌توانم در اینجا زیاد به میهن و دین خود خدمت نمایم. به همین دلیل از آنجا خارج شد و به جبهه رفت.
اوقات فراغت خود را به خواندن کتابهای دینی و علمای بزرگ و قرآن می‌پرداخت و روزهای تعطیل نیز به بهشت زهرا و به پای منبرهای روشنفکران مملکت، خصوصاً آیت الله انصاریان رفتن، می‌گذراند. شهید عقیلی احترام خاصی نسبت به پدر و مادر خود داشت؛ هیچگاه کسی را از دست خود نمی رنجاند.
اوقات فراغت خود را به خواندن کتابهای دینی و علمای بزرگ و قرآن می‌پرداخت و روزهای تعطیل نیز به بهشت زهرا و به پای منبرهای روشنفکران مملکت، خصوصاً آیت الله انصاریان رفتن، می‌گذراند. شهید عقیلی احترام خاصی نسبت به پدر و مادر خود داشت؛ هیچگاه کسی را از دست خود نمی رنجاند.
شهید مسعود عقیلی زمانی که متوجه می‌شد که شخصی در محله به درجه رفیع شهادت نائل آمده، اولین نفری بود که به خدمت گذاری مشغول می‌شد و گریه‌های بسیاری برای شهدا می‌کرد؛ همیشه ناراحت بود که چرا چرا شهید نشده است. در تمام دوران زندگی خود آرزوی شهادت داشت و با رفتن چندین مرحله به جبهه این را ثابت کرد زمانی که به جبهه می‌رفت و سالم برمی‌گشت ناراحت بود و می‌گفت که من لایق شهادت نیستم.
به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و سوم خرداد 1367، با سمت بی سیم
چی در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره شهید شد. مزار او در بهشت زهرای
زادگاهش واقع است. تا اینکه بعد از چند سال به جبهه رفتن به آرزوی خود رسید و شربت شهادت نوشید و پیش جد خود آقا امام حسین (ع) رفت.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
نظر شما
