مناجات نامه زیبا و وصایای ماندگار شهید مجتبی احمدی

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید مجتبي احمدی ، شانزدهم آبان 1349، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش حسن، ابزار فروش بود و مادرش شکوه نام داشت. تا دوم متوسطه درس خوانــد. به عنوان بســیجی در جبهه حضور یافت. شانزدهم تیر 1366 ، در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و دست، شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمد نیز شهید شده است.

مناجات نامه شهید احمدی بدین شرح است:

پروردگارا، مرا از لحظه ای که آفریدی و در این دنیای فانی قرار دادی، آنی به خودم وامگذاردی؛ از این به بعد در سایه لطف و کرم خودت بیشتر مرا به خود نزدیک گردان. خدایا من با این همه گناه به درگاه تو آمدم تا تو این همه گناه ، این همه سنگینی را از دوشم برداری تا احساس سبکی کنم و بیشتر به یاد تو باشم. خدایا، پروردگارا، خودت گفتی: اگر من قدمی بردارم به سوی تو، تو ده قدم بسوی من می آیی.

خدایا در این راهی که من می روم، اگر کوله بار گناه بر دوشم باشد زود احساس خستگی خواهم کرد، تو این بار گناه را از روی دوش من بردار تا سریعتر به سوی تو بیایم.

خدایا تو توانایی و رحیمی و من هنوز امیدم به تو است. مبادا که گناهانم را بر من نبخشی، که اگر گناهانم را نبخشی من به که پناه ببرم، که جز تو کسی نیست که مرا نجات دهد و در آن صحرای محشر دستم را بگید، الهی از آن می ترسم که وقت مردن به فریادم نرسی که اگر به فریادم نرسی نمی دانم جایگاهم در کجای جهنم خواهد بود.

ربی، من بنده ای گنهکارم و با کمال پر رویی روی به درگاه تو آورده ام و به تو امیدوارم؛ با اینکه سیه رویم ولی تو بخشنده ای و می توانی از گناهانم چشم پوشی کنی. خدایا از وقتی که به دنیا آمدم با عشق امام حسین (ع) خو گرفتم و می خواهم وقتی از این دنیا می روم با عشق امام حسین (ع) باشد و مرگ من نیز شهادت در راه تو و امام حسین (ع) و چهارده معصوم (ع) باشد.

خدایا به من لیاقت دادی و مرا تا جبهه آوردی؛ از اين به بعد نیز لیاقت بده که در راه تو گام بردارم. لیاقت شهادت را به من عطا کن که تشنه شهادتم. خدایا ، پروردگارا من از موقعی که خود را شناختم عاشق حسین (ع) بودم. خدایا از تو التماس دارم که شهادت مرا نیز مانند شهادت امام حسین (ع) قرار بده.

سخنی نیز با خانواده دارم؛ پدر و مادر فداکار و عزیزم امیدوارم که اگر شهید شدم بی صبری نکنید، زیرا شهادت مردن نیست. بلکه وارد زندگی جدید شدن به صورتی که رضای خدا در آن است. از خدا می خواهم به شما صبر عطا کند.

پدر و مادر عزیز، فرزند امانت خداست، اگر خدا امانت خود را بخواهد نمی توان به او نداد چون در امانت خیانت شده است. پس اگر من شهید شدم (انشاءالله) شکیبا و صبور باشید تا خدا هم به شما اجر و مزد بیشتری عنایت کند. پدر و مادر عزیز حضرت علی (ع) همه را به تقوی سفارش فرموده و من نیز این وصیت حضرت علی (ع) را به شما سفارش می کنم که در این امر کوشا باشید. پدر و مادر و خواهران و برادران عزیز و گرامی همه شما را سفارش می کنم به اینکه در مسائل سیاسی و اجتماعی شرکت کنید و آنها را پشت گوش نیاندازید.

سخنی با دوستانم؛ دوستان خوبم من به یقین می توانم بگویم که این جنگ به نفع امام خمینی تمام خواهد شد و کربلا را خواهیم گرفت. من نمی دانم کسانی که هیچکاری درباره جنگ نکردند و نشستند و هی گفتند که صلح کنیم، وقتی کربلا نجف، سامرا و کاظمین آزاد شد، آنها با چه رویی وارد این شهرها می شوند. و باز نمی دانیم چگونه وارد حرم می شوند، که اگر بشوند، بی شرمی را به حد اعلی رسانده اند؛ زیرا آنان تا قبل می گفتند صلح کنیم، وقتی پیروز شدیم پا را روی لاله های خونین هزاران شهید می گذارند و خون آنها را پایمال می کنند و به اینگونه جاها می روند.

آنها که دم از ولایت علی ابن ابیطالب می زنند اگر با این انقلاب حضرت مهدی (عج) بپیوندند مخالف هستند، حداقل برای آزادی نجف هم که شده به جبهه بیایند و ببینند که راه را به خطا رفته اند. در همه جای جبهه می توان رد پای امام زمان را مشاهده نمود.

دوستان خوبم، ای کسانیکه قدم در این راه گذاشتید و موفق نشدید که امیدوارم موفق شوید، وقتیکه پا در جبهه گذاشتید همیشه بیاد شهدای دیگر باشید و از آنان سرمشق بگیرید؛ آنان وجه الله را دیده اند و می توانند آنها را بین خود و خدا شفیع قرار دهید. از همه اینها که بگذریم همیشه در مسائل سیاسی، اجتماعی شرکت جسته و آنها را پشت گوش نیاندازید.

والسلام- یکشنبه بیست و چهارم خرداد 1366

مجتبی احمدی

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ