به امید روزهای دوست داشتنی

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید ايرج آزادحيايــی، یکم فروردین 1346  در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش نصرت الله و مادرش ســادات نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند و سپس به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. او ســي و یکم تیر 1367   توسط نیروهای عراقی  در میمک شهید شد. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.

در ادامه چند خطی از نامه ی زیبای شهید مفقود الاثر، ایرج آزاد حیاتی را با هم می خوانیم:

خدمت پدر و مادر عزیزم؛

امیدوارم که حالتان خوب بوده باشد و هیچگونه نگرانی نداشته باشید و همیشه در زندگیتان موفق باشید.

مادرِ بزرگ و ارجمندم، امیدوارم که حالتان خوب باشد. مادر عزیزم، پایتان هنوز درد میکند؟ امیدوارم که هرچه زودتر خوب و سلامت باشید.

پدر عزیز و زحمتکشم، امیدوارم که همیشه در کارهایتان موفق و سلامت باشید. هنوز هم سینه تان درد میکند؟ هنوز هم تنگی نفس دارید؟ امیدوارم که هرچه زودتر خوب و سلامت باشید.

حال برادر بزرگم، آقای دکتر آزاد و برادر دیگرم آقا کریم چطور است؟ خواهر گرامیم محبوبه خانم خوب است؟ امیدوارم که حالش خوب باشد؛ سلام مرا به زن برادر عزیزم و شوهر خواهر گرامی برسان و بچه هایتان، دانا خانم و آقا دامون، آقا شهریار و آقا دانیال، غزاله خانم و آقا سیاوش، را از طرف من ببوسید.

حال برادر عزیزم آرش خان را هم جویا هستم. امیدوارم که همیشه در کارهایت موفق باشی؛ همچنین همیشه در درسهایت.

از طرف من به همه ی همسایه ها و دوستان، عزیزانی که فرصت نشد رو در رو آنان را زیارت کنم، سلام برسانید؛ ان شاءالله که حالشان خوب باشد.

شما خانواده عزیزم، را به درگاه خداوند متعال می رسانم. به امید روزهای دوست داشتنی.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ