اثبات یک عقیده

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید زهرا افروزيه، ســوم فروردین 1315 ، در شهرستان تبریز چشم به جهان گشود. پدرش ابراهیم و مادرش لیلي نام داشــت. خواندن و نوشــتن نمی دانست. خانه دار بود. ازدواج کرد و صاحب سه پسر شد. هفدهم شــهریور 1357 ، در تهران هنگام تظاهرات توسط عوامل رژیم شاهنشــاهی به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای همان شهرستان واقع است.

در کودکی در خانواده ای مذهبی و در شهر تبریز به دنیا آمد. از همان دوران علاقه عجیبی به مراسم مذهبی داشت. پس از ازدواج به تهران آمد. در ایام قبل از انقلاب در طول درگیری های خیابانی همیشه یار و یاور مجاهدان و مبارزین راه دین و اسلام بود.

شرکت در کلیه مراسم مذهبی از قبیل روضه های محلی، زیارت اماکن مقدس از ویژگی های برجسته اش بود. هنرمند بود و گواهینامه خیاطی داشت. در همه حال پیامش این بود که مسلمانان باید حرف و عملشان را یکی بکنند و طبق گفته های اسلام و شیعه انجام وظیفه نمایند؛ خانم ها به مهمترین زینت زن توجه داشته باشند، یعنی حجاب خود را حفظ کنند و مردان پیرو ولایت فقیه باشند.

وی روز هفدهم شهریور ساعت 3 بعد از ظهر در حالیکه تهران را خون فراگرفته بود، در حین کمک رساندن به زخمیان آن روز، مقابل در بیمارستان بهادری با گلوله دژخیمان شاه شربت شهادت را نوشید و میدان ژاله سابق برای همیشه تاریخی شد.